Dotyk natury: września 2013

Bardzo lubię ten kraj - jego kulturę, przyrodę, ludzi. Kiedy pierwszy raz wylądowałam na greckiej ziemi - poczułam ten specyficzny zapach ziół, dotyk słońca, zobaczyłam nagie wzgórza, u stóp których porastały gaje oliwne. Wtedy była to wyspa Rodos. Kolejnym razem znowu czuję ten sam zapach ziół... Podobne krajobrazy na Krecie. Jasne domy z ciemnopomarańczowymi dachami otoczone krzewami bugenwilli, wzgórza ledwo porośnięte niewielkimi krzewami i niekończący się błękit nieba. Po tygodniu zobaczyliśmy na horyzoncie trzy małe obłoczki. Wypływająca z każdej tawerny muzyka sirtaki, w rytm której ubrani w stroje ludowe młodzi ludzie tańczą zorbę. I do tego jedzenie... - dieta śródziemnomorska bogata w ryby, musaka na bakłażanach, baraninie czy jagnięcinie zapiekana z sosem beszamelowym, sałatka grecka z oregano i oliwą z oliwek, tzatziki i greckie pomarańcze. Już przenoszę się w tamten świat - pełen słońca, muzyki i przyjaznych ludzi. Widzę małe wioseczki z tawernami i kobiety ubrane na czarno, słyszę język grecki: parakalo, efharisto, kalimera, kalispera, tikanis...

W tym roku udało mi się zwiedzić Grecję kontynentalną z jej starożytną przeszłością. Największe wrażenie zrobiły na mnie położone wysoko w górach Delfy z wyrocznią. Zresztą każde miejsce pobudzało wyobraźnię budując obraz dawnych wieków. Takie miasta jak: Olimpia, Mykeny, Korynt i ogromne kamienne pozostałości po ich najwspanialszych czasach. Ogromny podziw dla budowniczych budzą potężne kolumny starożytnych świątyń. Zupełnie inne wrażenie robią Ateny - ogromna metropolia złożona z tysięcy betonowych domów i niewielkiej ilości zieleni, do tego niezbyt bezpieczna ze względu na sporą liczbę imigrantów z północnej Afryki. Osobny temat to przyroda. Hibiskusy, oleandry, bugenwilie - kolorami mienią się w całej Grecji. Okalają greckie domy w białym kolorze z niebieskimi dodatkami. To typowy grecki pejzaż. Do tego intensywnie niebieski kolor morza i mamy już namalowany obraz południowo - wschodniej Europy.